به طور کلی ریموت های درب برقی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد
ریموت های کد فیکس
ریموت های کد لرن
ریموتهای هاپینگ کد
ریموت فیکس کد
بودptcنسل اول ریموتهای برقی کد فیکس با ای سی های خانواده
این ای سی ها دارای 8 پایه ادرس دهی مجزا بود که در سه حالت مختلف قرار میگرفت ( بالا وسط و پایین) وطرز قرار دادن هر یک از 8 پایه میتوانست نوع کد ریموت را مشخص کند برای تنظیم شدن ریموت با گیرنده باید طرز قرار گرفتن هر 8 پایه فرستنده با مدار گیرنده به یک شکل می بود تا به اصلاح ریموت مچ میشد در مدلهای اولیه کلید ها باید لحیم میشد اما با توسعه بیشتر ریموتها کلید های دیپ سوییچی جایگزین ان شد که کار را بسیار راحت تر کرد
هرچند ورود ریموتهای کد فیکس انقلابی در صنعت ریموتهای کنترل از دور بود اما مشکلاتی نیز با خود در بر داشت مثلا مچ کردن ریموتها بسیار ساده بود به همان میزان نیز امنیت ان پایین بود کافی بود کسی پشت ریموت شما را باز کند و طرز قرار گرفتن کلید ها را به خاطر بسپارد بعد در فرصت مناسب با یک ریموت خام برای خود ریموتی با کد ریموت شما تهیه کند مشکل دیگر میزان محدود کددهی یا ادرس دهی بود شما با 8 کلید سه حالته رو برو بودیدکه باعث میشد تعدادی از ریموتها کدهایی مشابهه داشته باشند مثلا وقتی همسایه شما ریموت دزدگیر ماشین خود را میزد درب برقی منزل شما فرمان باز شدن دریافت می کرد!
آغاز عصر کد لرن
با معرفی ای سی معروف ای وی 1527 تحول اساسی در صنعت ریموت رادیویی اغاز شد دیگر برای کد دادن لازم بود تا ریموت به دستگاه رسیور یا گیرنده معرفی میشد و کپی کردن ریموت در ابتدای معرفی این ای سی غیر ممکن بود تعداد ادرس دهی هم بسیار بیشتر و در حدود یک ملیون بود این به این معنا بود که در یک میلیون ریموت تولیدی هیچ یک از ریموت ها کد مشابهی نداشتند که این برای ریموتهای کد فیکس 59 هزار تا بود حالا امنیت دو چندان شده بود با فراگیر شدن فرکانس 433 تداخل فرکانسی کم تر شد و ریموتهای کد لرن بیش از بیش گسترش یافت
ریموت هاپینگ
با گسترش ریموت های لرنینگ مشکلات هم به تدریج مشخص شد برای ست کردن ریموت های کد لرن می بایست حتما ریموت به دستگاه معرفی میگردید و این حسن جلوی سو استفاده را میگرفت اما با ورود ریموت های کپی کننده که در بازار به ریموت بلوتوثی معروف شد امنیت ریموت ها به شدت به مخاطره افتاد هر کسی میتوانست به راحتی برای خود یک ریموت از ریموت اصلی کپی کند حتی راحت تر از ریموت کد فیکس!
خوشبختانه از مدتی پیش شرکتهای تولید کننده ریموت با اطلاع از مشکلات ریموت لرنینگ اقدام به استفاده از ای سی شرکت میکرو چیپ به نامHcs301 کردند این ای سی مزیت های لرنینگ را داشتند ولی نقطه ضعف ان که به راحتی کپی می شدند را نداشتند این ریموت ها 64 بیتی بودند که شامل 32 بیت ثابت که سریال نامبر و مشخصه هر ریموت بود و مابقی 32 بیت متغییر یا تصادفی که با هر بار فشردن ریموت کد جدیدی تولید میشدند این 32 بیت متغییر رمز گذاری شده است و تنها گیرنده دارای کد رمز کننده قادر به رمز گشایی ان بودند.با اینکار ایمنی صد در صد فعلا حاصل میشد